Trip 2017 - Włochy południowe i Sycylia

Tutaj umawiamy się na spotkania klubowe, informujemy o odbywających się zawodach i imprezach sportowych i tuningowych.
Awatar użytkownika
Fox
Peugeot 205 Master
Posty: 2053
Rejestracja: 25 lis pt, 2005 5:09 pm
Posiadany PUG: 205gti, 504 coupe, 406 kombi
Numer Gadu-gadu: 6433729
Lokalizacja: Kraków
Kontakt:

Re: Trip 2017 - Włochy południowe i Sycylia

Post autor: Fox »

Dzień 2 : Venezia - Gubbio - Asyż - Campeggio il Falcone, Todi - 460km

Obrazek

Tej nocy, nie da się ukryć, dał nam się ze znaki ziąb. Może nie taki prze okrutny ale jednak dość mocno odczuwalny. Wydaje mi się nawet, że to nie przez to, że było tej nocy ok 8-9 stopni odczuwaliśmy ten dyskomfort a fakt, że obie dmuchane karimaty, jakimi dysponowaliśmy, okazały się być przebite. Jedna wyglądała na napompowaną tylko do czasu, gdy ktoś się na nie niej położył. Druga dawała złudzenie solidności przez pierwsze 2-3min po czym powoli, sprytnie i ukradkiem, bez syczenia, opuszczała człowieka na zimny żwir kempingu. Efekt był taki, że nad ranem czułem się jakby ktoś położył mnie na tafli lodu. Ostatni raz czułem się tak bowiem, gdy przewróciłem się jeżdżąc na łyżwach. Wtedy też byłem zwinięty w kłębek. Nie chciałem żeby ktoś nadjeżdżający z tyłu uciął mi ręce albo głowę łyżwami. Tym razem szukałem po prostu ciepła. Wszystko co złe, tak samo jak to dobre, jednak szybko się kończy i wraz z pierwszymi promieniami słońca nasz namiot zaczął się nagrzewać a my się od-hibernowaliśmy. Kukuncio o dziwo nie dawał się we znaki ten nocy więc wstaliśmy umiarkowanie rześcy i gotowi na nowe wyzwania.

Takie jak np pierwsze na tym wyjeździe złożenie namiotu. Kukuncio palił się do tej roboty więc, w nagrodę za dobre zachowanie, zleciliśmy to zadanie jemu:

Obrazek

Tłumacząc mu, co ma zrobić, widzieliśmy że robi inteligentną minę i przytakuje na każde pytanie czy zrozumiał. Potem wziął wszystko, rozwlókł po kempingu i podeptał. Nadmienię tu tylko, jakby miały być z tego jakieś nieporozumienia, że nie takie dostał instrukcje.

Ula w tym czasie poszła kupić tylko kilka drobiazgów, brakujących na śniadanie. Nie zdziwiłem się ani trochę, gdy wróciła objuczona zakupami.

Obrazek

Ja tego dnia miałem mocne postanowienie naprawienia samochodu. Jako że ciążyły na mnie również, narzucone przez samego siebie, obowiązki kronikarskie, zrobiłem wcześniej szybki rekonesans sytuacji.

Helter, kilka namiotów obok, wyglądał na równie pogiętego mrozem jak my:

Obrazek

Zwróciłem uwagę że koło namiotu, na linkach, wywieszone miał ogromne ilości prania. Przeszło mi przez myśl że pomimo montażu w samochodzie klimy, poci się wyjątkowo intensywnie podczas jazdy. Potem spostrzegłem, że te wszystkie rzeczy pasują bardziej do dwóch samochodów i kampera w tle. Wygląda więc na to że to nie było jego.

Ania tego poranka nie była skora ani do pozowania ani do rozmów

Obrazek

- Fox, nie teraz....

Zrozumiałem przekaz, zniechęciłem do dalszego obchodu i zabrałem się za naprawę samochodu. Na pierwszy ogień poszły wiatraki. Udało mi się dość szybko zlokalizować urwany kabel doprowadzający masę. Założyłem radośnie nowe kabel-oczko, przykręciłem go na miejsce i jak można się było spodziewać niczego to nie zmieniło. Jak nie było wiatru tak nie było dalej. Szybka podmianka przekaźnika, przez który są one u mnie podpięte też niczego nie zmieniła. Trzeba było pruć wtyczkę, zabezpieczoną milionami okrążeń taśmy izolacyjnej. Tutaj na szczęście udało się odkryć przyczynę usterki. Wtyczka się rozpięła i jeden z jej pinów przesunął się zbyt głęboko by mógł stykać się z drugą jej częścią.

- Działa - wykrzyknąłem radośnie, gdy naciskając przycisk od ręcznego ich włączania usłyszałem miły dla ucha szum powietrza.
- Coś się zepsuło - pomyślałem chwilę później, gdy odpalając samochód odkryłem że nie ma zupełnie biegu jałowego. Od razu gasł - No niech by go...

Józek, który w międzyczasie zainteresował się wydarzeniem, odpiął silniczek krokowy i samochód zaczął utrzymywać obroty. Już brali się z Januszem za zrobienie zamiennika z rury i trytytki gdy ja odkryłem że w bagażniku mam zapasowy. Padały co prawda niewybredne komentarza odnośnie jego jakości i wątpliwej historii ale jednak załatwił sprawę. Można było się zbierać. Jeszcze ostatnie karmienie Kukuncia:

Obrazek

I zebraliśmy się pod recepcją, celem wymeldowania.

Obrazek

Gad miał jechać dalej jako pierwszy. Wszyscy więc tak zaparkowali wokół niego, że nie mógł wyjechać w żadną stronę. Jako że ja przyjechałem ostatni i wszyscy na nas czekali to postanowiłem jeszcze iść umyć ręce. Mimo wszystko nie było niesnasek. Ktoś przypomniał sobie że musi rozdać i poprzyczepiać magnesy, Olga prezentowała ostatni getrowy krzyk mody dziecięcej

Obrazek

a włosi w prawym górnym rogu, pomimo panującego ukropu (jak na nasze warunki) ubrali się w płaszcze i kurtki

Obrazek

W końcu udało nam się wyjechać. Gad jechał z nawigacją więc na pobliskim skrzyżowaniu zatrzymaliśmy się na jakiś czas na jego środku, czekając aż zdecyduje czy jedziemy prosto czy może z prawego pasa skręcimy w lewo. Korzystając z kolejnego opóźnienia i tego że wszyscy chcieli jak najszybciej stamtąd wyjechać zaproponowałem postój na stacji, argumentując to kompletnym brakiem paliwa. Dzień wcześniej, chcąc za wszelką cenę dogonić Gada, by razem zwiedzić Wenecję, omijałem wszystkie stacje. Decyzja wydawała się być dość sensowna. Dzięki jej podjęciu, jak wiadomo, ani nie spotkałem Gada w Wenecji ani nie miałem paliwa. Zjechaliśmy więc na rondzie na pobliską stację. Była dość nowoczesna jak na włoskie warunki bo miała sklep. Korzystając więc z tego że szybko udało mi się zatankować i wszyscy byli w mig gotowi do dalszej drogi, Józek poszedł na kawę a dziewczyny do toalety. Sumaryczne opóźnienie sięgało już godziny więc zamiast autostrady wybraliśmy wąską drogę przez wysoko zurbanizowany obszar. O dziwo jechało się dość sprawnie. Gad, prowadząc peleton i będąc przekonanym że z Włoch nie przychodzą mandaty, ignorował wszystkie ograniczenia. Po kilku kilometrach, jak można się było spodziewać, zgubiliśmy Rafała. Zgubił się też Józek, który postanowił nie tankować ze wszystkimi tylko 30km dalej, bez ostrzeżenia. Pruliśmy więc za Gadem, w coraz mniejszym gronie. Nasz peżot wyjątkowo sprawnie tego poranka się przemieszczał więc wyprzedzaliśmy samochód za samochodem. Naliczyłem około 30 wyprzedzonych pojazdów na niewielkim odcinku. Wykrzesaliśmy wszystkie siły z naszych 150 koni mechanicznych, silnik Gada też wył na wysokich obrotach gdy mijaliśmy kolejne samochody. Mogło by się wydawać że jesteśmy królami szosy i nikt nas nie dogoni gdyby nie to, że w lusterku, na zderzaku, ciągle widziałem Heltera w jego 60 konnym dizlu. Czasem miałem wrażenie że go blokujemy i że on mógłby wyprzedzić, za jednym zamachem, jeszcze kilka samochodów.

W końcu mieliśmy przemieścić się na drogę o innym numerze więc zrobiliśmy postój by dać szansę Rafałowi na znalezienie się, na siku i zakupy na pobliskiej stacji benzynowej. Nikt chyba nie był zaskoczony gdy stacją okazała się być zamknięta i nie dysponować toaletą. Wysikaliśmy się więc za opuszczoną budą z której ktoś potem wyszedł.

Na wszystkich zdjęciach, które w tym miejscu zrobiłem, Sławek zgięty jest w pół.

Obrazek

Obrazek

Jak widać jest to pozycja, w której można wykonywać wiele czynności, łącznie z siedzeniem w aucie. Jakby kogoś miało poszczyknąć i miał by wybór to chyba najlepiej w takiej.

Martyna, pomimo ciąży i podróży w spiekocie była w wyjątkowo dobrej formie. Wydaje się że w każdej chwili mogłaby zaprezentować nawet moonwalk. Ja byłem pełen podziwu.

Obrazek

Skoro był już z nami Rafał to można było odjechać z piskiem opon i zgubić go znowu po 500 metrach.
Wjechaliśmy na starą rzymiankę czyli szybką drogę ekspresową, która choć bezpłatna miała oferować porównywalny do autostrady komfort podróżowania. Były więc na niej dziury na dziurach i ograniczenie do 70. Zignorowaliśmy standardowo jedno i drugie. Efekt był taki, że po kilkuset kilometrach wybojów, przejechanych z pierwszą prędkością kosmiczną, wypadły mi z konsoli nawiewy oraz urwało się jedno mocowanie licznika. Wszystko trzeszczało i piszczało.

- To auto się rozpada na moich oczach - powtarzałem co rusz - wrócimy na lawecie

To, czego nie można tej drodze odmówić to na pewno widoki. Miejscami było wyjątkowo malowniczo:

Obrazek

Obrazek

Potem zaczęła się kraina tuneli

Obrazek

i kolejnych pagórków o miłych dla, męskiego zwłaszcza oka, krągłościach

Obrazek

Helter, oprócz tego że świetnie prowadzi samochód to uwielbia też ptaki. Jednego nawet podwiózł kawałek by pomóc mu w migracji na południe:

Obrazek

W końcu dotarliśmy do Gubbio. Miała tam do nas dołączyć MiniMonia z Jarkiem. Osoby, które były lub czytały relacje z Albanii na pewno MiniMonię kojarzą. Niektórzy wiedzą o niej więcej, inni mniej, wszyscy zgadzają się natomiast w tym, że jest superowa. Gdy poznała Jarka, nikt nie przypuszczał że i on okaże się być w tym samym stylu i na takim samym wysokim poziomie. Dobrali się jednak jak w korcu maku i to, co dla nas najważniejsze, postanowili przejechać z nami kawałek tripa. My dotarliśmy na miejsce 10 min przed nimi. Gdy do nich zadzwoniliśmy, już dojeżdżali do parkingu. Ustaliliśmy więc że fajnie byłoby na nich poczekać. Wszyscy więc się rozpierzchli a my zostaliśmy sami. Po kilku minutach przyjechali czyściutką i błyszczącą Mikrą. Radości nie byłoby końca gdyby nie to, że musieliśmy wszystkich znaleźć, mieliśmy opóźnienie a Gad zarządził zbiórkę na powrót dosłownie za chwile. Ruszyliśmy więc na miasto:

Obrazek

Obrazek

Telefon do Gada wystarczył by dowiedzieć się, że każdy poszedł w inną stronę i nikt nie wie co robią pozostali. W końcu udało nam się, po wielu perypetiach, spotkać wszyscy razem w jednym lokalu na takiej oto stromej uliczce:

Obrazek

Wreszcie odpoczynek. Włochy, jako cywilizowany kraj na poziomie, zezwala na spożywanie trunków alkoholowych w umiarkowanych ilościach nawet kierowcom. Korzystamy więc z tego przywileju:

Obrazek

Obrazek

(Włosi chyba nie często piją piwo. Nasza grupa wyczerpała szybko zapas kufli i Ula dostała napój w karafce)

Obrazek

Osoba obeznana z tematem zauważy na pewno, że dwie z trzech osób na zdjęciach nie prowadziły i że mój dobór zdjęć do postawionej tezy alkoholowej miał charakter dość swobodny. Niech i tak będzie. Ja wypijam kolejnego na tym wyjeździe Spritza. Tym razem kilka osób się zainteresowało tym napojem i pojawili się pierwsi naśladowcy. W międzyczasie przyszła wiadomość od Rafała, że po tym jak zgubił się na jednym ze skrzyżowań, odnalazł się w San Marino. Od Cejota nie przyszła żadna wiadomość więc uznaliśmy go po prostu za dalej zaginionego.

Najedzeni zrobiliśmy jeszcze szybką rundkę po miasteczku. Jarkowi Kukuncio nie dość że nie przeszkadzał to jeszcze pasował kolorystycznie do butów. Z tyłu Ula z MiniMonią naradzają się, którą nogą następnie ruszyć, by wyglądało że idą równo, krok w krok:

Obrazek

Obrazek

Obrazek

Jarek objaśnił mi że takie oto kółka, przykute do ściany, służyły onegdaj do parkowania koni:

Obrazek

Na ulicy, po której Kukuncio biegł w dół, ja kupiłem zapas salami

Obrazek

po czym udaliśmy się na kolejny przystanek podróży.

Obrazek

Asyż. Mekka Chrześcijan. Tłumy ludzi, wczłapujący po schodach umęczeni, wtaczane na górę wózki inwalidzkie. Każdy chce, by coś na niego skapnęło z nie do końca wiadomo czego. Po bokach sklepy z plastikowymi dewocjonaliami, które choć sprawiające wrażenie nic nie wartego barachła, nabierają magicznej mocy po usłyszeniu słowa-klucz:

- to poświęcone
- uuuu poważna sprawa.

Przy katedrze jest punkt kontrolny

Obrazek

, sprawdzane są plecaki, obmacywane są osoby. Mając dziecko na rękach można przejść bez kontroli. Strażnik macha ręką żeby wchodzić. Przechodzę jako pierwszy, Kukuncio wraca jednak na drugą stronę i dzięki temu bez kontroli przechodzi kilka kolejnych osób. Każde z tym samym dzieckiem na rękach. Przypomina mi się poziom bezpieczeństwa w naszej krakowskiej Tauron Arenie. Kiedyś, idąc na pokaz motocyklowy, miałem w plecaku sok w kartonie i scyzoryk wielofunkcyjny. Ochroniarz kazał mi wyrzucić karton.

W środku tłumy:

Obrazek

W katedrze trwa msza. Większość twarzy ma polskie rysy, niespecjalnie rozumiejące o czym mówi ksiądz. Większość wygląda na znudzonych. Obok ławek, w kierunku podziemi, sunie sznur ludzi chcących oglądnąć grób Franciszka. Idziemy i my.

Obrazek

Nie zostajemy długo bo raz że tłum napiera a dwa że Kukuncio robi awanturę. W górnym kościele Helter ogląda freski a Kukuncio maszynę budowlaną, ustawioną w kącie. Wychodzimy na zewnątrz:

Obrazek

W całym mieście jest jak na festynie. Kuglarze, sztukmistrze, artyści. Być może też kieszonkowcy i rabusie.

Obrazek

Na jednym z placów stawiana jest okazała scena i widownia z desek. Kukunciowi, najedzonemu owocami

Obrazek

udziela nastrój zabawy i figlowania:

Obrazek

Na kolejnym placu, przed kościołem po drugiej stronie miasta, rozstawiona stoi karuzela. Kukuncio koniecznie chce się przejechać. Obiecuje być grzeczny. Szybko okazuje się jednak że, o zgrozo, wszystkie samochodziki są zajęte. Nie ma rady, musi kręcić się w karocy. Ula już podejrzewa jak to się skończy

Obrazek

Lamentem:

Obrazek

Zostawiam tym razem Ule z zadaniem uspokojenia go. Sam już powoli nie daję rady. Dla odpoczynku umysłowego i psychicznego podchodzę do reszty:

Obrazek

Mówią że Koreanka, siedząca obok, rusza się jak robot z serialu Alternatywy 4. Nie mam okazji tego zweryfikować. Sama nie chce się ruszyć, gdy na nią patrzę, a szturchać mi jej chyba jednak nie wypada. Co jeśli jednak okaże się nie być robotem?

Idę w stronę murku i wyglądam na przepaść

Obrazek

Niesamowite jak tu mogło by być sielsko i spokojnie gdyby nie tej cały rejwach dookoła.

Obrazek

W końcu schodzimy w stronę samochodów, w powietrzu unosi się dym z grilla

Obrazek

Kilka mijanych posiadłości ma spore możliwości garażowe

Obrazek

Zjeżdżamy na dół, gdzie skutecznie się gubimy. Słyszymy się na radiu ale nie mamy pojęcia gdzie kto jest i jak się moglibyśmy spotkać. Jedziemy więc na kemping osobno.

Obrazek

Jako to czasem bywa na naszych tripach, jakimś zrządzeniem losu, spotykamy się gdzieś nagle, bez uprzedzenia i planowania, prawie wszyscy w jednym miejscu. Tak było i teraz, koło Todi.

Obrazek

Gad i Janusz są już co prawda na kempingu ale my po drodze łapiemy najpierw zagubioną ekipę z Asyżu a potem Józka i Rafała, którzy wracają z objazdu przez San Marino. Brakuje tylko Cejota.

Na kempingu czeka na nas niecodzienna wiadomość:

- Dzwonił Cejot, wpadł do rowu - z poważną miną przekazuje nam tą wiadomość Gad.
- E no bez jaj, prima aprilis już był - mówi Bananowiec
- Serio mówię, dzwonił przed chwilą że Google go prowadziło jakąś drogą szutrową przez góry i stoczył się do rowu.

To by po części tłumaczyło to, że jedzie od tylu godzin a wciąż go nie ma - myślę sobie patrząc na zegarek - jedzie tu już z 50h

- Gdzie on teraz jest? - pytam
- On sam nie wie
- Jak to nie wie? Przecież skoro jechał za Google to chyba ma nawigacje.
- Mówi że tam gdzie wypadł, nie ma zasięgu. Wyszedł z auta i szedł na piechotę do miejsca, z którego da się zadzwonić
- A trafi z powrotem do samochodu w ogóle teraz? Noc jest

Nikt nie potrafił odpowiedzieć na wszystkie pytania. Gdy już zaczynał się formować oddział ratunkowy to przyszły lepsze wiadomości

- Cejot znów dzwonił - mówi Gad - podłożył pod koła jakieś kamienie i wyjechał.

Hurra!!!

Obrazek

Zaraz tu będzie. Pytał czemu wybraliśmy kemping na który trzeba jechać terenówką.

- ???

Obrazek

- Był bardzo zdziwiony jak mu powiedziałem że dojechaliśmy tu normalną, asfaltową drogą.

W końcu Cejot dotarł na miejsce. Kilka lat się nie widzieliśmy ale to na prawdę był on:

Obrazek

Można było świętować

Obrazek

Obrazek

Zjedliśmy w całości kupione przeze mnie salami i przepiliśmy lokalnym winem. Potem przeczytałem że na salami był napis żeby go obrać bo "jelito jest niejadalne". Mimo wszystko nikomu nie zaszkodziło. Siedząc z Gadem w aucie, żartując i pijąc, usłyszałem od niego:
- Weź no zaświeć długimi, ktoś tam idzie:

Obrazek

- hahahah

Było na prawdę miło i beztrosko. Bawiliśmy się wyśmienicie przez całe pół godziny, po upływie których jakiś gość z przyczepy kempingowej wyszedł, powiedział że jest cisza nocna i żebyśmy się zamknęli. Poszedłem spać.
Awatar użytkownika
DJPreZes
Moderator
Posty: 4593
Rejestracja: 01 sie ndz, 2004 6:40 pm
Posiadany PUG: Roland Garros/307
Numer Gadu-gadu: 2516096
Lokalizacja: Gdynia

Re: Trip 2017 - Włochy południowe i Sycylia

Post autor: DJPreZes »

Wiiincyyyyyyyj! Uwielbiam te opisy.
Peugeot 205 Roland Garros Cabrio
Obrazek
Awatar użytkownika
cejot
Forum Admin
Posty: 3560
Rejestracja: 23 kwie pn, 2007 1:37 am
Posiadany PUG: 205 Automatic, 205 El Charro, 205 ...
Lokalizacja: Warszawa

Re: Trip 2017 - Włochy południowe i Sycylia

Post autor: cejot »

Fox, jak zawsze świetna relacja! Ubawiłem się ogromnie...
Ze zniecierpliwieniem czekam na dalszy ciąg. :)
Jedź na biegu, żyj na luzie... :)

-----
205 '91 Automatic | 205 '92 El Charro | 205 '94 La Moisissure
Awatar użytkownika
FrogsterPL
Junior
Posty: 166
Rejestracja: 23 sty sob, 2016 11:56 am
Posiadany PUG: 205 1.1 XL
Numer Gadu-gadu: 0
Lokalizacja: Kędzierzyn-Koźle
Kontakt:

Re: Trip 2017 - Włochy południowe i Sycylia

Post autor: FrogsterPL »

Najbardziej podoba mi się fragment o Kukunciu pomagającym w składaniu namiotu :lol: ale całość genialna, jak zwykle :)
Awatar użytkownika
helterskelter
Junior
Posty: 194
Rejestracja: 31 lip czw, 2008 6:02 pm
Posiadany PUG: 205 xad lux; 205 GTI export
Numer Gadu-gadu: 0
Lokalizacja: WP

Re: Trip 2017 - Włochy południowe i Sycylia

Post autor: helterskelter »

Fox pisze:
Helter, oprócz tego że świetnie prowadzi samochód to uwielbia też ptaki. Jednego nawet podwiózł kawałek by pomóc mu w migracji na południe:

Obrazek
Uprzedzając nieco fakty od razu dopowiem, że w drodze powrotnej, 20 km przed domem, na podwiezienie chciał się załapać zając. Niestety nie doskoczył do grilla. Zniszczył natomiast dokładkę i swoje życie.
zając.jpg
Szkody naprawiłem dwa dni później.
DSC_2512.jpg
W sumie to się cieszę, że na przejażdżkę nie chciał załapać się dzik 8)7
Awatar użytkownika
Fox
Peugeot 205 Master
Posty: 2053
Rejestracja: 25 lis pt, 2005 5:09 pm
Posiadany PUG: 205gti, 504 coupe, 406 kombi
Numer Gadu-gadu: 6433729
Lokalizacja: Kraków
Kontakt:

Re: Trip 2017 - Włochy południowe i Sycylia

Post autor: Fox »

Ciebie Helterze nic nie jest w stanie zatrzymać, pewnie nawet dzik, słoń czy hipopotam:)

Dziękuję za pozytywne komentarze odnośnie relacji. Niestety w ten weekend nie miałem ani siły ani weny by kontynuować pisanie. Wieczór kawalerski, na który zostałem zaproszony, nadszarpnął moje zasoby energii. Postaram się nadrobić to w tygodniu. Żeby jednak nie porzucać tematu na tyle czasu to wrzucam kolejny filmik z drogi. Zjazd z Etny za Gadem.



W okolicach 4:00 z głośników zaczyna lecieć utwór, który jak dla mnie jest mistrzostwem świata jeśli chodzi o muzykę do słuchania w samochodzie przy szybkiej jeździe. Odkąd po raz pierwszy zobaczyłem film, który jest do niego teledyskiem, moje życie już nie jest takie same:)
Awatar użytkownika
cejot
Forum Admin
Posty: 3560
Rejestracja: 23 kwie pn, 2007 1:37 am
Posiadany PUG: 205 Automatic, 205 El Charro, 205 ...
Lokalizacja: Warszawa

Re: Trip 2017 - Włochy południowe i Sycylia

Post autor: cejot »

Korzystając z wolnej chwili i w oczekiwaniu na kolejną relację Foxa opiszę swoją tułaczkę w pogoni za grupą...

Dzień 1 i Dzień 2 - wersja alternatywna: Warszawa, Polska - Rosenberger Völkermarkt, Austria - Campeggio il Falcone, Todi, Włochy - 60h

Po piątkowej rozmowie z Foxem, w której poinformowałem go o problemach zabrałem się za niedziałające auto. Po wstępnej diagnostyce, kilku telefonach i banalnej naprawie, czyli wymianie bezpiecznika od nawigacji (no prawie... bo od radia, sterowania przy kierownicy, wyświetlacza; bezpieczniki inne niż w 205, więc musiałem właściwe dokupić) i sprowadzeniu Cytryny do domu, trzeba było ją zapakować. Pójdzie szybko - pomyślałem. Jak pomyślałem, tak się nie stało. Trwało to tyle czasu, że ogarnęła mnie senność i pewnie jakbym pojechał od razu to bym zasnął przed Łodzią i obudził się dopiero w Hanowerze. Postanowiłem się więc przespać, chociaż trzy godzinki. Ile tak na prawdę przespałem to nie wiem, bo męczyły mnie sny o autach psujących się tuż przed wyjazdem - 205 sikało olejem, a komputer w C2 wyświetlał komunikat "NIGDZIE NIE JEDZIESZ".

Dzień 1 - wersja alternatywna: Warszawa, Polska - Rosenberger Völkermarkt, Austria
Jak zadzwonił budzik i w końcu wstałem to okazało się, że nie spakowałem tylu drobiazgów, że pewnie przez godzinę upychałem je do pełnego już auta. Agnieszka poszła na zajęcia, a ja dopiero wyjeżdżałem. Podjechałem zatankować i napompować koła. Zadowolony wsiadłem do auta i pomyślałem, że teraz to już tylko trzaskać kilometry i zatrzymać się gdy zabraknie paliwa. Wjechałem na S2 i zaraz po przekształceniu się jej w A2 stanąłem w korku. Zamiast 500km do postoju przejechałem z 5km... a była już 10 przed południem.
- Nigdy nie dotrę do Włoch - pomyślałem. Teraz wydaje mi się to zabawne, gdy czytam jak foxa prześladowała myśl "Wrócimy na lawecie". ;)
Po doczłapaniu się do zjazdu i wybraniu mniejszej, ale pustej drogi jechałem dalej. Czekały na mnie korki przed i za Częstochową. Próba ich ominięcia wcale nie owocowała skróceniem czasu podróży. W końcu się uwolniłem i autostradą poleciałem na Ostravę.
W Czechach było trochę robót drogowych, ale nie było żadnych korków. Nic ciekawego się nie działo, aż musiałem zatankować przed granicą z Austrią. Znak informujący o stacji Shell od razu mnie zachęcił. Nie wiem czemu, ale od zawsze lubię te stacje. Pewnie dlatego miałem przypływ dobrej woli.
Tankuję samochód i widzę jak w moją stronę idzie jakiś młody chłopak.
- Cześć, dokąd jedziesz?
- Do Wenecji.
- Podrzucisz nas do Wiednia?
- Nie ma problemu, wsiadajcie. Bagaże rzućcie w tą pustą otchłań.
W rzeczywistości ta rozmowa wyglądała inaczej, ale nie pamiętam jak, więc coś wymyśliłem. Nigdy w życiu nie zabierałem autostopowiczów. Ta para studentów była bardzo przekonująca i uległem. Szybko spojrzałem na swoją sytuację: żona została w Warszawie i zamiast 60h będzie podróżować 2h, ekipa tripowa wyjechała chyba 2 dni temu i jako, że jest już wieczór to pewnie bawi się w najlepsze. Co mam do stracenia skoro i tak będę przejeżdżał koło Wiednia.
Potem jednogłośnie (czyli moim jedynym, decydującym głosem) pojechaliśmy na obiad. Oczywiście zamówiłem "Smažený sýr y hranolky". Jak to bywa w moim przypadku dostałem same frytki, a o ser musiałem się upomnieć. Na dodatek był to chyba najgorszy ser smażony jaki kiedykolwiek jadłem w Czechach czy na Słowacji.
Para, która towarzyszyła mi na tym etapie podróży brała udział w Autostop Race. Nie chciałem ich stresować, że wybrali złą osobę i samochód na udział w wyścigu. Masa samochodu tak wzrosła, że jechał już chyba tylko na 3. W zasadzie to myślałem, że szybciej by było jakbym porzucił gdzieś samochód i podróż kontynuował z nimi autostopem, ale niestety jechali w innym kierunku. W związku z tym wysadziłem ich za Wiedniem, przy drodze na Graz, w McDonaldzie. Zjadłem sobie tam sałatkę na wypasie i ruszyłem dalej. Szkoda, że u nas nie dają takich sałatek.
Oto jedyne zdjęcie z tego etapu podróży:
DSC_20170430_000229_254.JPG
Kawałek dalej zaczęła się ciężka część pierwszego dnia... zaczęła mnie ogarniać senność, a do wypatrzonego noclegu zostało ze 200km. Myśl i drzemce na parkingu szybko wybił mi z głowy termometr, który pokazywał -1'C. Sennie jechałem dalej. Dziwne trochę jest to, że na miejsce dotarłem bez problemu. To zupełnie nie w moim stylu, może byłem za bardzo zmęczony. Za to spało mi się świetnie, wstałem przed budzikiem, ale i tak byłem niewyspany.

Dzień 2 - wersja alternatywna: Rosenberger Völkermarkt, Austria - Campeggio il Falcone, Todi, Włochy
W większości dzień drugi minął bardzo nudno, bo zaraz po wyjechaniu z hotelu wjechałem na autostradę i nie zjeżdżałem z niej prawie do wieczora. Na koniec dnia po odwiedzeniu Todi postanowiłem udać się na Camping. Przez telefon Fox mi poradził "Wpisz w Google Il Falcone, od razu Ci znajdzie. Wyznacz trasę i jedź.". Z nawigacją Googla i moim szczęściem - wylądowałem "w rowie", w miejscu gdzie nie było zasięgu. Po zamówieniu dźwiga i późniejszym zrobieniu kilku okrążeń w okół campingu dotarłem na miejsce.

Patrząc na moje zdjęcie, które wrzucił fox w pierwszej chwili się przeraziłem, ale po chwili doszło do mnie, że to pewnie najlepsza mina na jaką byłem się wtedy w stanie zdobyć. Po przywitaniu się z ekipą postanowiłem przygotować sobie kolację. Chyba nie wyszło mi to najlepiej, bo co bardziej spostrzegawczy zauważyli już, że gdy reszta się bawi, ja zastanawiam się czy warto to jeść. Głód wygrywa - zjadam całość.


P.S.
Jakby coś to ta mapa prezentuje przybliżoną trasę mojego przejazdu - pamiętajcie, Google kłamie z tym czasem! ;)
Jedź na biegu, żyj na luzie... :)

-----
205 '91 Automatic | 205 '92 El Charro | 205 '94 La Moisissure
Awatar użytkownika
FrogsterPL
Junior
Posty: 166
Rejestracja: 23 sty sob, 2016 11:56 am
Posiadany PUG: 205 1.1 XL
Numer Gadu-gadu: 0
Lokalizacja: Kędzierzyn-Koźle
Kontakt:

Re: Trip 2017 - Włochy południowe i Sycylia

Post autor: FrogsterPL »

helterskelter pisze:W sumie to się cieszę, że na przejażdżkę nie chciał załapać się dzik 8)7
Melduję, że ten dzik się gdzieś w moich okolicach zabłąkał bo mi wczoraj wylazł przed Puga 8)7 Zorientował się jednak, że to ktoś inny jedzie i dokonał taktycznego odwrotu.
Awatar użytkownika
dzikson
Maniak
Posty: 1191
Rejestracja: 23 sty wt, 2007 10:23 pm
Posiadany PUG: 205XS
Lokalizacja: Warszawa
Kontakt:

Re: Trip 2017 - Włochy południowe i Sycylia

Post autor: dzikson »

Wyjazd z założenia epicki, będę czekał na kolejne odsłony relacji, bo czyta się świetnie :)
No i zdjęcia, dużo zdjęć...
Awatar użytkownika
bananowiec
Uzalezniony
Posty: 610
Rejestracja: 02 kwie śr, 2008 10:36 pm
Posiadany PUG: 205 CTI TURBOGNÓJ , 205 1.8 dturbo forever
Numer Gadu-gadu: 4940298
Lokalizacja: Wrocław
Kontakt:

Re: Trip 2017 - Włochy południowe i Sycylia

Post autor: bananowiec »

Nie możemy się doczekać dalszej części relacji :Y
Udało mi się ogarnąć wszystkie filmiki z kamerki pokładowej, niestety jak się okazuje nie mam za dużo tego materiału gdyż moja kamerka zbyt często cięła filmiki i wchodziła w tryb nagrywania awaryjnego.
Na tą chwilę przedstawie tylko taką zajawkę z jazdy po Neapolu:


Ogólnie rzecz biorąc przebijanie się przez centrum tak zatłoczonego miasta jest ogromnym wyzwaniem, chociaż przypominając sobie jazdę przez Istambuł, to wcale tak źle nie było :)

Edit:

I jeszcze filmik z upalanka na półwyspie Gargano:
Awatar użytkownika
Fox
Peugeot 205 Master
Posty: 2053
Rejestracja: 25 lis pt, 2005 5:09 pm
Posiadany PUG: 205gti, 504 coupe, 406 kombi
Numer Gadu-gadu: 6433729
Lokalizacja: Kraków
Kontakt:

Re: Trip 2017 - Włochy południowe i Sycylia

Post autor: Fox »

Musze powiedziec ze relacja Cejota jest rewelacyjna. Cejocie, nie chcialbys kontynuowac pisania i wyreczyc mnie w opisie kolejnych dni?:)

Dzieki za filmiki, fajnie sie oglada te tripowe odcinki specjalne. Kolega w pracy powiedzial ze wyglada to wszystko prawie jak WRC:)
Awatar użytkownika
FrogsterPL
Junior
Posty: 166
Rejestracja: 23 sty sob, 2016 11:56 am
Posiadany PUG: 205 1.1 XL
Numer Gadu-gadu: 0
Lokalizacja: Kędzierzyn-Koźle
Kontakt:

Re: Trip 2017 - Włochy południowe i Sycylia

Post autor: FrogsterPL »

...jest jeszcze jakaś szansa na ciąg dalszy? :D Nie ukrywam, że chętnie bym poczytał, i pewnie nie tylko ja :)
Awatar użytkownika
cejot
Forum Admin
Posty: 3560
Rejestracja: 23 kwie pn, 2007 1:37 am
Posiadany PUG: 205 Automatic, 205 El Charro, 205 ...
Lokalizacja: Warszawa

Re: Trip 2017 - Włochy południowe i Sycylia

Post autor: cejot »

Nie mogę uwierzyć, że minął już miesiąc! Zajęty swoją "dobrą passą" nic tu nie napisałem.

Fox, rozumiem, że byłeś głodny, zdjęcie sałatki zrobiło robotę i stąd taka dobra recenzja. ;-)
Może nawet dałbym się namówić, ale to by zepsuło tradycję...
Jedź na biegu, żyj na luzie... :)

-----
205 '91 Automatic | 205 '92 El Charro | 205 '94 La Moisissure
Awatar użytkownika
RafGentry
Moderator
Posty: 6944
Rejestracja: 06 cze śr, 2007 8:40 pm
Posiadany PUG: GTI Griffe, GTI LeMans, GTI, CTI, XRD, XS, Indiana, 405 STDT
Numer Gadu-gadu: 0
Lokalizacja: Kraków
Kontakt:

Re: Trip 2017 - Włochy południowe i Sycylia

Post autor: RafGentry »

Zróbmy może tak - najpierw relacja Foxa, a po każdym nowym poście uzupełniająca od Cejota :)
Awatar użytkownika
cejot
Forum Admin
Posty: 3560
Rejestracja: 23 kwie pn, 2007 1:37 am
Posiadany PUG: 205 Automatic, 205 El Charro, 205 ...
Lokalizacja: Warszawa

Re: Trip 2017 - Włochy południowe i Sycylia

Post autor: cejot »

Relacje Foxa są świetne, więc nie wiem czy byłbym w stanie cokolwiek więcej napisać.
No chyba, że jakiś suplement z powrotu, który czasem przebił dojazd. ;)
Jedź na biegu, żyj na luzie... :)

-----
205 '91 Automatic | 205 '92 El Charro | 205 '94 La Moisissure
ODPOWIEDZ